تبادل لینک هوشمند
 |
سؤال: آیا می‌شود به کتاب‌هایی که راجع به بزرگان و عرفا نوشته شده، اعتماد کرد؟ /
جواب: این زندگینامه‌ها و کرامت‌نامه‌ها به دلایل مختلف، قابل اعتماد نیست. برخی از این دلایل عبارتند از:
۱. داشتن معارض: یعنی بعضی مواقع، حکایتی که در این گونه کتاب‌ها نقل شده و دلالت بر فضیلت صاحب آن دارد، حکایت دیگری هم در جای دیگر داریم که دلالت بر عدم فضیلت صاحب آن دارد؛
۲. محبت نویسنده به صاحب کرامت، که موجب کرامت‌تراشی می‌شود؛
۳. تک سندی، یعنی فقط از یک نفر نقل شده است و احتمال هر گونه خطا و عمدی در آن می‌رود؛
۴. ضبط غیر دقیق، یعنی گاهی اوقات، کم یا زیاد شدن یک کلمه، معنی جمله را عوض می‌کند و معمولاً در زندگینامه‌ها به این نکته توجه نمی‌شود؛
۵. غیر حرفه‌ای بودن اکثر نویسنده‌های اینگونه آثار؛
۶. بی‌تقوایی و خیانت برخی نویسندگان اینگونه کتاب‌ها، که موجب اسطوره‌سازی و افسانه‌پردازی و ارائه‌ی تحلیل‌های نادرست به خوانندگان می‌شود.
نتیجه: در مجموع، به کرامت‌ها و خوارق عادات، باید چشم قصه نگاه کرد، اگر نکته‌ی آموزنده‌ای مثل سختکوشی، امانتداری، بردباری و … داشت، از آن استفاده نمود ولی دلخوش به آن نشد.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: حاج فردوسي, منهاج فردوسيان, قرآن, عرفان, اسلام ناب, تشيع خالص, سير و سلوک, سير الي الله, معرفت, معرفة الله, قاضي, علامه طباطبايي, علامه طهراني, منهاجي, نقد منهاج فردوسيان, اشکالات منهاج فردوسيان, اشکال حاج فردوسي, ظهور, امام زمان, امام عصر, بهجت, آيت الله بهجت, سيد هاشم حداد, پناهيان, محمد شجاعي, مرکز نشر, آيت الله, تصوف, صوفي, رسم الخط, قرآن, القرآن العظيم, القرآن العزيز, القرآن المجيد, رسم الخط حاج فردوسي, رسم الاملاء,
